O vindeiro día 26 de Abril podería aprobarse, por un voto de diferencia, no Parlamento Galego, a Lei de Convivencia e Participación da Comunidade Educativa. Un texto sobradamente polémico, polo fondo e pola forma, rexeitado maioritariamente no máximo órgano de participación que é o Consello Escolar de Galicia, sen debate previo, sen diálogo, mesmo sen contestar alegacións presentadas por escrito, alomenos as nosas non recibiron nen un comentario de cortesía. Silencio absoluto desde que o pasado mes de Xaneiro as remitimos ó Conselleiro de Educación e Ordenación Universitaria, ó Observatorio Galego da Convivencia Escolar e ó Consello Escolar de Galicia, con copia ós colexios e institutos de Galicia así como ós medios de comunicación. Nada.
Quizais non merezamos contestación. Quizais as nosas reflexións, construtivas e positivas, desde a procura da mellora da convivencia escolar, non teñan valor algún. Quizais a experiencia de tantos anos do Seminario Galego de Educación para a Paz (1985-2011) non sexa coñecida. Quizais o Plan Integral de Mellora da Convivencia Escolar de Galicia, vixente na actualidade, no que tanto traballamos, tampouco signifique nada. Quizais o Observatorio Galego da Convivencia Escolar que axudamos a deseñar, silenciado durante dous longos anos, fose unha ilusión.
Ou será quizáis por todo iso polo que xa se sabe como pensamos.
Pero o diálogo, o debate franco, a procura de acordos, debera ser, realmente, un obxectivo prioritario cando falamos de convivencia e participación, porque si non é así, poderiamos pensar que nada do que se di, en relación con este asunto, responde á verdade.
O 26 de Abril, o Parlamento Galego, poderá validar un novo texto legal en materia educativa, terá toda a lexitimidade democrática, aínda que sexa por un voto, mais será -con toda seguridade- ineficaz para mellorar a convivencia e a participación da comunidade educativa. Será unha nova decepción para o profesorado, sobre todo para aquel que dedica tanto esforzo e tanta dedicación a crear clima escolar, cada día e todos os días, a pé de obra, de convivencia e de colaboración na prevención da conflitividade, do maltrato e da violencia entre iguais, docentes entregados a unha causa para a que teñen sobrada autoridade moral.
¿Que lles diremos o día 27?
Como un mantra moitos serán os que repetirán, machaconamente, que a nova lei é necesaria, anovadora, preventiva, froito do diálogo, apoiada por pais e nais, polo profesorado, agás os politizados, que recoñece a autoridade, mellora a convivencia, facilita a participación, un logro para Galicia...
Sen embargo, na realidade, retrocederemos varios anos, iso si, democraticamente, por un voto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario