Benvidas, benvidos, amigas e amigos

A paz é o camiño, e facemos camiño ó andar. A paz é un descubrimento, non unha conquista, dicía, Raimon Panikkar. A guerra e a violencia non son fatalidades biolóxicas. Aprendemos a ser violentos. Por iso temos que "desaprender" para ser pacíficos, que non submisos, nin súbditos, nin mansos. Federico Mayor Zaragoza di que a aprendizaxe da democracia é a pedagoxía da paz. E María Zambrano afirmaba que a paz é moito máis que unha toma de postura, é unha auténtica revolución, un modo de vivir, un modo de habitar o planeta, un modo de ser persoa.
A paz como cultura...

18 ene 2014

Convivencia, policial.




CONVIVENCIA POLICIAL
Manuel Dios Diz

Xa sei que leva varios anos en funcionamento. Trátase da Comisión de Seguimento do Plan Director de Convivencia e Seguridade Escolar que preside o Delegado do Goberno en Galicia, Samuel Juárez. En realidade ten un nome máis alongado, "Plan Director para la Convivencia y Mejora de la Seguridad en Centros Educativos y sus entornos". Agora din que participaron moitos colexios e institutos no curso pasado, as cifras concretas que presentan nesta nova que publican os medios son máis de 18.000 alumnos, 1.120 profesores e 1.117 pais.

Sen embargo, noutra reportaxe propagandística similar, en Setembro de 2013, hai catro meses, co comezo do curso escolar, indicaban que foran exactamente 678 centros escolares e algo máis de 80.000 alumnos e alumnas e case que 5.000 pais, nais e titores. Parece que a Samuel Juárez báilanlle as cifras.

Entre as actividades máis demandadas, daquela e hoxe, estiveron as charlas de prevención do acoso en Internet e nas redes sociais (ciberacoso), fomento da convivencia escolar, bandas xuvenís, prevención da violencia en xeral. Por suposto non esquezo a vixianza e seguridade nos arredores dos colexios e institutos, a actividade máis propia da
policía nacional e a garda civil.

        Debo recoñecer que cando vin as imaxes da Comisión de Seguimento do Plan na TVG e os uniformes da policía e da garda civil, na reunón e tamén nos colexios e institutos, deume un certo arrepío.

        Poño por diante que comparto que os corpos e forzas de seguridade do estado fagan labores de vixianza nos arredores dos centros escolares para garantir a protección dos cativos e cativas, combater a delincuencia ou o tráfico ou venda de substancias prohibidas. Sen dúbida é un dos seus cometidos. Vaia polo tanto o meu recoñecemento e gratitude.

        Agora ben. Non sei a que ven poñer en relación estas medidas de protección coa convivencia escolar. Sinceramente, non o entendo. A educación nos colexios e nos institutos é responsabilidade principal do profesorado. Tamén nos asuntos relacionados coa convivencia e a súa mellora. Polo mesmo, a prevención das violencias, do acoso ou do ciberacoso, a conflitividade, son unha competencia interna de cada centro educativo, ten que figurar, e figura, no seu plan de centro, no seu proxecto educativo e, nomeadamente, nos Plans de Convivencia.

       Por que entón o interese en vincular churras con merinas?. A convivencia coa seguridade nos arredores dos centros?. O profesorado cos policías e gardas civís?. Haberá quen diga: “xa están aquí os esquerdistas de sempre e os seus prexuízos contra das forzas policiais”. Ou, “son cousas dos buenistas que todo o arranxan con pombas e globos”... Pois non, o fan porque poden facelo, para iso teñen maioría absoluta, e porque é a súa opción ideolóxica, e o publicitan, reiteradamente, cada tres ou catro meses, na súa televisión e nos medios máis afíns, aínda que as cifras sexan abertamente contradictorias. Pero a cuestión non está nos datos que aportan.

       A dereita política, de maneira especial a galega, tradicional e conservadora onde as haxa, lei e orde, cando atopa un problema, tende a vincular a súa solución coa policía, co exército ou coa garda civil, restricción de dereitos e liberdades, a excepción, vai no seu ADN, lei de seguridade, lei de seguridade privada, reforma da lei do aborto, recortes e máis recortes, nos nosos petos e nos nosos dereitos.

       O Conselleiro de Educación e Ordenación Universitaria, Jesús Vázquez Abad, probablemente o máis activo demoledor da educación pública en Galicia, da súa lingua e cultura, desde logo o peor da historia da autonomía galega, é un experto en leis, sentenzas, mellor dito, en pasalas polo forro, e en declinar responsabilidades, pasándollas sempre a outros. E en temas de convivencia escolar un auténtico inútil. Perdón pola dureza. Tan pronto como chegou ó goberno da Xunta de Galicia, ignorou e ocultou todo o que nesta materia tiñamos avanzado, fundamentalmente, o Plan Integral de Mellora da Convivencia Escolar, asinado por máis de 40 entidades representativas da comunidade educativa, ou os Plans de Convivencia de Centro e o Observatorio Galego da Convivencia Escolar. No seu lugar, aprobou unha lei de autoridade, sen acordo algún, sen escoitar a ninguén, e meteu pola porta gateira, especialidade de Abad, a famosa enquisa ós pais e nais sobre o galego, recorrida e sentenciada como ilegal. Logo preparou un Protocolo, como nel ben sendo habitual, sen falar con ninguén, sen apoio de ninguén, sen escoitar a ninguén, para detectar e actuar, en 12 días!!! diante dun caso manifesto de acoso escolar e trasladando toda a responsabilidade ós centros.


       E no tema que nos ocupa, a convivencia escolar, parece que si, que a Jesús Vázquez Abad, a música militar, si que o sabe levantar, a mala reputación de Paco Ibáñez, adaptación do poema magnífico de Georges Brassens. Por iso non sorprende o Plan Director da Comisión de Seguimento presidida por Samuel Juárez, uniformes, policías, gardas civís, non só para coidar a seguridade fora dos colexios e dos institutos. Tamén dentro. Charlas uniformadas para falarlles ó alumnado de violencia, convivencia, acoso ou ciberacoso. Acaso non existen en Galicia entidades suficientes na sociedade civil para abordar estes asuntos nos colexios e institutos?. Non resulta moito máis axeitado que o tratamento destas realidades as aborde profesorado especializado?. Non temos no mundo académico e universitario persoas expertas nestas materias?.


No hay comentarios:

Publicar un comentario